Serie
100 jaar assyriologie in Leiden
In 1918 benoemde de Universiteit Leiden haar eerste (gewoon) hoogleraar in de Talen en Geschiedenis van Babylonië en Assyrië. Dankzij het onderzoek en onderwijs rond deze leerstoel, vergaarde Leiden wereldwijde faam als centrum van de spijkerschriftkunde. In 2019 willen wij de tweede eeuw aan Leidse ontdekkingen inluiden met een aantal feestelijke activiteiten.
Van 1918 tot nu
In 1918 kreeg de assyriologie een vaste plek aan onze universiteit met de benoeming van G.J. Thierry tot ordinarius. Onder zijn opvolger, F.M.Th. Böhl, kwam de studie van het spijkerschrift tot grote bloei. Deze charismatische Oostenrijker wist menigeen te interesseren voor het Nabije Oosten, van de gewone burger tot de verbannen Duitse keizer in Doorn. Maar liefst drie van zijn studenten schopten het zelf tot hoogleraar. Na Böhl kwam F.R. Kraus als hoogleraar naar onze universiteit (1953). Onder zijn leiding vergaarde de Leidse school faam voor haar wetenschappelijke rigeur. Het onderzoek floreerde. Meer studenten vonden hun weg naar de assyriologie, nu ook als hoofdvakkers en vanuit het buitenland. In 1981 werd Kraus opgevolgd door één van zijn vele getalenteerde leerlingen, K.R. Veenhof. Ondanks de immer dreigende bezuinigingen, breidde de vakgroep zich verder uit, mede dankzij het nieuwe verschijnsel van de “tweede geldstroom” die de Leidse assyriologen succesvol wisten aan te boren. Veenhof en zijn opvolger W.H. van Soldt (vanaf 2003) verstevigden de internationale uitstraling van Leiden middels de in 2003 opgerichte International Association for Assyriology. Sinds 2016 is C. Waerzeggers hoogleraar assyriologie.