De dag van Jasper
Jasper Knoester is de decaan van de Faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen. Hoe gaat het met hem, wat doet hij precies en hoe ziet zijn dag eruit? In elke nieuwsbrief geeft Jasper een inkijkje in zijn leven.
Vrijdag 10 maart
‘Vrijdag, normaal betekent dat Groningen, maar ik moet vanmiddag in Nijmegen zijn voor het emeritaat van Lutgarde Buydens, tot een jaar geleden decaan van de bètafaculteit aan de Radboud Universiteit. Ik heb een telefonisch overleg vanuit huis, neem afscheid van Xuefei die voor twee weken naar Thailand en China gaat en pak de trein naar Nijmegen. Onderweg lees ik een concept-publicatie.
Rond 12 uur nestel ik me achter mijn laptop in het Huygensgebouw, het altijd levendige onderkomen van de bètafaculteit in Nijmegen. Ik begin met een online overleg met de groep in Groningen. Drie projecten zitten in een afrondend stadium en we spreken intensief over wat er nog moet gebeuren. Het grootste project gaat over spontane zelf-assemblage van moleculaire nanobuizen. We hebben met twee andere groepen uit Groningen dit complexe proces ontrafeld. Na meer dan twee jaar van hechte samenwerking nadert het manuscript zijn eindvorm.
‘Ik moet bekennen dat ik niet wist dat Florence Nightingale ook onderzoeker was’
Om half drie ga ik naar de aula van de universiteit, waar de afscheidsrede van Lutgarde Buydens plaatsvindt. Ik leen een Nijmeegse toga bij de pedel, meng me in de wachtende groep hoogleraren en om drie uur start de drukbezochte ceremonie. Na een warme introductie door rector Han van Krieken volgt Lutgardes rede. Hierin zijn haar eigen onderzoek en beleidszaken waar ze zich als decaan sterk voor heeft gemaakt fraai verweven. Ik ken haar als decaan, we hebben vijf jaar intensief samengewerkt in het landelijk overleg van bètadecanen. Over haar onderzoek als analytisch chemicus heb ik haar eigenlijk nooit gehoord en dat blijkt zeer de moeite waard. Het treft me dat je elkaar als bestuurder zo goed leert kennen en tegelijk vrijwel niets over elkaars passie als onderzoeker weet.
In haar verhaal pleit ze voor meer door de toepassing geïnspireerd fundamenteel onderzoek, het bekende Pasteur-kwadrant in het vlak met dimensies “toepassing” en “fundament”. Ze verbindt dit mooi met de oproep tot grotere erkenning van baanbrekende verdiensten van vrouwelijke onderzoekers uit het verleden en stelt voor dit kwadrant voortaan het Nightingale-kwadrant te noemen, naar de Britse onderzoeker-verpleegkundige Florence Nightingale.
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik niet wist dat Nightingale naast een zeer kundig en toegewijd verpleegkundige, ook een onderzoeker was. Zij onderzocht de doodsoorzaak van soldaten in ziekenhuizen tijdens de Krimoorlog en toonde aan dat slechte hygiëne en gebrekkige zorg belangrijkere doodsoorzaken waren dan de primaire verwondingen. Hiervoor ontwikkelde ze onder andere het pooldiagram, een overzichtelijke visualisatie van statistische gegevens. Voor de andere kwadranten heeft Lutgarde overigens ook genderdiverse alternatieven: het Bohr-kwadrant wordt herdoopt naar Marie Curie-kwadrant en het Edison-kwadrant wordt genoemd naar Shirley Jackson, onderzoeker bij Bell Laboratories in de tweede helft van de vorige eeuw.
Na de receptie waarin ik volop profiteer van de mogelijkheid tot netwerken, fiets ik op mijn vouwfiets naar het station. Jammer dat de busdienst staakt, want de sneeuwstorm die over het land raast maakt fietsen erg onplezierig. Ik had graag een skibril gehad! Terug in Den Haag blijkt het front te zijn overgetrokken. Jasmijn is naar Utrecht en Kamiel is blij dat hij niet langer alleen is. We kijken een film en gaan te laat naar bed. Af en toe een mannenavond blijft leuk!’