De dag van Jasper
Jasper Knoester is de decaan van de Faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen. Hoe gaat het met hem, wat doet hij precies en hoe ziet zijn dag eruit? In elke nieuwsbrief geeft Jasper een inkijkje in zijn leven.
Woensdag, 24 januari
‘Als ik om 7.20 uur incheck op station Den Haag Centraal, realiseer ik me nog niet dat ik daarmee een achtbaan ben binnengestapt. Vandaag is de bestemming niet Leiden, maar Schiphol en van daaruit naar Zürich. Daar zal ik de rest van de week bijdragen aan een evaluatie van het bureau van de Faculty of Science van de Universiteit van Zürich. Ik zie uit naar deze interessante ervaring en denk veel te gaan leren dat ons ook in Leiden van pas kan komen.
Maar eerst de reis. Om 7.30 uur verdwijnt de intercity naar Schiphol van de borden op het station. Er is een wisselstoring op het traject. Niet de eerste keer deze maand, maar het komt me vandaag erg slecht uit. Ik heb namelijk niet heel veel tijd gereserveerd voor de stappen op Schiphol. Gelukkig staat er een sprinter klaar die 10 minuten later wel blijkt te rijden. Het zal wat langer duren, maar ik heb mijn boardingpas al en het zal dus wel lukken de vlucht te halen. De trein is overvol en ik ben blij een zitplaats te hebben.
Ik zit net drie minuten als er een bericht binnenkomt op mijn telefoon: de vlucht is geannuleerd vanwege het weer. Dat mitigeert het probleem van de treinvertraging, maar creëert de uitdaging om überhaupt op tijd in Zürich te zijn. Gelukkig lijkt ook dat zich op te lossen, want tien minuten later krijg ik een bericht dat ik op een andere vlucht ben gezet. Die vertrekt maar tien minuten later, dus alles komt goed.
Op Schiphol loop ik een beetje heen en weer tussen check-inbalies om een boardingpas te krijgen en krijg uiteindelijk te horen dat er wel een vlucht is, maar nog geen gegarandeerde plek. Ik sta standby. Ik ga snel door security en bij de gate blijkt dat het inmiddels zeker is dat er een stoel is. Helemaal achterin tegen het raampje gedrukt mag ik de korte vlucht maken. Ik kan er net mijn laptop uitklappen om me nog wat verder voor te bereiden op de evaluatie.
Uiteindelijk land ik na een hectische ochtend nog ruim op tijd. Via trein en een stukje lopen ga ik naar het hotel in de stad, waar mijn medecommissieleden mij een uur later ophalen voor de eerste sessies. We lopen naar de universiteit, waar we vanmiddag drie uitvoerige gesprekken hebben. Het eerste gesprek is met een van de vicepresidenten van de universiteit, die toelicht hoe de universiteit is georganiseerd en een uitleg geeft van het nieuwe besturingsmodel dat in 2020 is geïntroduceerd. In dit model hebben de faculteiten en met name de decanen meer beslissingsbevoegdheden gekregen.
In het volgende gesprek met de decaan van de Faculty of Science leren we hoe dat model in de faculteit wordt toegepast. Het is een inspirerende sessie, waaruit veel energie spreekt en bereidheid om in de faculteit te moderniseren. We hebben het over middelenverdeling, gebouwen, wervingsprocedures en loopbaanbeleid, leiderschapscultuur, diversiteit en sociale veiligheid. Allemaal onderwerpen die ons ook in Leiden aan het hart liggen.
Hierna spreken we met de drie vice-decanen van de faculteit. Het gaat veel over dezelfde onderwerpen, vaak net wat concreter. Ook uit dit gesprek straalt weer veel energie. Het lijkt erop dat de Faculty of Science al veel veranderingen had ingezet voor 2020 en een voorsprong heeft in het denken. Ik maak veel aantekeningen, niet alleen voor het rapport dat we vrijdag moeten opleveren, maar ook om later te kunnen profiteren van de ideeën die hier langskomen. Morgen spreken we met hoofden van de instituten en departementen in de faculteit. We zijn als commissie benieuwd hoe daar de houding is tegenover de veranderingen die zijn ingezet.
Om 19.00 uur slaan we de laptops dicht. We dineren uitstekend in de stad en praten over wat we hebben gehoord, maar ook over de vele zaken die in de wereld spelen en hoe die onze universiteiten beïnvloeden. Om 22.30 uur ben ik weer in het hotel. Ik chat met het gezin en help Jasmijn met de voorbereiding voor een grote toets natuurkunde. Tegen middernacht, eigenlijk veel te laat voor haar, sluiten we af. Ik beantwoord nog twee e-mails en ga slapen. Het was een enerverende dag, die gelukkig een stuk rustiger eindigt dan dat hij begon.’