De dag van Jasper - ‘Alles komt samen in Leiden’
17 november staat in het teken van hightech. Van overleg met ASML en een onderdeel voor de grootste telescoop ter wereld, tot ons onderwijs over hightech. O ja, en een gesprek met de nieuwe rector magnificus.
Jasper Knoester is de decaan van de Faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen. Hoe gaat het met hem, wat doet hij precies en hoe ziet zijn dag eruit? In elke nieuwsbrief geeft Jasper een inkijkje in zijn leven.
‘De week start ontspannen. Mijn eerste overleg is pas om half tien, de voorbode van een relatief rustige dag. Ik heb vanochtend drie overleggen. Dat geeft de tijd om met wat meer rust te spreken dan vaak het geval is en tussendoor mails te bekijken.
Technologie in ons onderwijs
Een van de overleggen is met Victor van der Horst (onze programmamanager Beethoven) en Marco Beijersbergen (hoogleraar bij het LION). We hebben het over het beter zichtbaar maken en uitbouwen van opleidingselementen die op technologie zijn gericht. Daar ligt een kans, voor de faculteit en voor onze studenten. We gaan niet met de TU Delft concurreren op ingenieursopleidingen, maar als studenten meer vakken in onze opleidingen kunnen volgen die gericht zijn op technologie, kan dat interessant zijn voor hun loopbaan. Als faculteit is het belangrijk om ons onderzoek met technologische componenten zichtbaar te maken. Dat is een kans om nieuwe samenwerkingen buiten de academie aan te gaan. En het mooie is dat dit type onderzoek in al onze instituten te vinden is.
Aan het eind van de ochtend ben ik een uur aanwezig bij het bezoek van een delegatie van ASML aan de faculteit. Ik verwelkom de gasten. Victor van der Horst geeft een mooie inleiding over onze master-specialisatie HTI (High-Tech Innovation) die we in het kader van Beethoven starten. Hierna volgen presentaties van medewerkers uit onze instituten die al met ASML samenwerken, of interessante kansen zien om samenwerkingen te starten.
Leidse bijdrage aan een mondiale inspanning
Hierna heb ik het plezier van een privé-rondleiding in de assemblagehal van METIS in het Oortgebouw. METIS is de “kijker” die infrarood licht van sterren en ander bronnen in het heelal detecteert en daar beelden van maakt. Het is het eerste instrument van de ELT (Extremely Large Telescope), die momenteel in Chili wordt gebouwd. NOVA, de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie, waar we in Leiden penvoerder van zijn, is de trotse aanvoerder van het METIS-consortium.
Dit is de derde keer vandaag dat het over hightech binnen onze faculteit gaat! Onderdelen van METIS zijn over de hele wereld gebouwd en komen in de komende periode naar onze assemblagehal. Maandag 24 november komen de eerste grote delen en vanaf dat moment mag je in deze ruimte alleen nog met cleanroom-pakken rondgelopen. Vandaag mag het nog in jeans en een colbertje. Ik kijk mijn ogen uit. Er zijn enorme hijsinstallaties en grote vaten voor vloeibaar stikstof die straks gebruikt worden om het instrument te koelen. Dit is een mondiale inspanning en ik ben er trots op dat dit alles straks in Leiden samenkomt en dat de wereld ons dit toevertrouwt!
Na nog wat mails te hebben afgehandeld, ga ik naar het academiegebouw, waar we als decanen kennismaken met de persoon die de Raad van Toezicht van plan is te benoemen als onze nieuwe rector. De decanen wordt om advies gevraagd bij deze benoeming. Uiteraard is dit een interessant overleg. Als jullie column lezen, is al bekend wie het is. Goed dat ons College van Bestuur dan weer op volle kracht is voor de komende jaren.
Oude vriendschappen nieuw leven inblazen
Na de vergaderdag te hebben afgesloten met een laatste overleg in de Oude UB, fiets ik snel naar een restaurant aan de Papengracht, waar ik drie studievrienden ontmoet. Initiatiefnemer is Peter Denteneer van het LION, met wie ik na mijn komst naar Leiden af en toe oude tijden ophaal. Voor de zomer hebben we daar een derde vriend, Jan, bij betrokken en vandaag is ook Bert erbij. Het stoere plan is om bij elk volgend diner een extra studiegenoot te betrekken. Het wordt een geweldig leuke avond, waaruit weer blijkt dat het goede gevoel van oude vriendschappen - ook na jaren elkaar niet gezien te hebben -, vrijwel instantaan weer terugkomt. Naast herinneringen die we herleven, wordt de lijst van namen van studiegenoten die Peter zorgvuldig bijhoudt weer verder uitgebreid. Of we uiteindelijk alle 180 namen van de lichting 1977 van de studie Natuurkunde te Utrecht zullen achterhalen is de vraag, maar voorlopig hebben we er veel plezier in. We gaan uit elkaar met de afspraak elkaar snel weer te zien en de naam voor de volgende uitbreiding.
Thuis praat ik bij met het gezin, help ik Kamiel met natuurkunde en Jasmijn met een e-mail die ze voor haar cursus skidocent in het Duits moet schrijven. Tegen middernacht ga ik naar bed. Dit voelde als een rustige dag, met mooie hoogtepunten. Morgen is het dinsdag, zoals altijd een hele volle dag, met op elkaar aansluitende vergaderingen tot in de avond. Maar eerst is het tijd voor de nacht, hopelijk gevuld met een ongestoorde slaap.’