Universiteit Leiden

nl en
Studentenwebsite Arts and Culture (MA)

Van Japanoloog tot juf: ‘Voor de klas begon ik weer op nul’

Op klompen in een Nederlands themapark in Japan maakte Cindy Heijdra echt kennis met het land van haar studie. Meer dan twintig jaar later studeert ze weer – dit keer voor basisschoolleraar. ‘Ik wilde iets doen met meer impact.’

Elf jaar lang had de Universiteit Leiden een kleine dependance in paleis Huis ten Bosch. Niet in Den Haag, maar in een replica in een Nederlands themapark in Japan. Nederlandse studenten Japanologie kregen hier in de jaren 90 onderwijs en werkten daarnaast in het park waar kilometers gracht en Nederlandse gebouwen zijn nagebouwd. Daar tussen de molens leerde alumnus Cindy Heijdra (53) in haar tweede studiejaar Japan pas echt goed kennen.

Een vrouw Nederlandse klederdracht, een zwarte rok en blouse met aan de bovenkant witte stof met kleine bloemetjes erop. Ze draagt een wit kapje op haar hoofd en houdt een bel vast.
Cindy Heijdra in klederdracht in een Nederlands themapark in Japan.

‘Ik had nog nooit klederdracht gedragen, maar daar deelde ik op klompen tulpen uit aan bezoekers’, zegt Heijdra lachend. Eenmaal buiten het themapark was ze echt in Japan. Ze woonde in een dorpje op het platteland. ‘Ik kwam erachter dat ik nog maar weinig van de Japanse taal begreep. Maar dat neemt wel een vlucht als je daar woont. Het was heel leerzaam en superleuk. Ik ben nog steeds bevriend met zeven meiden met wie ik daar was.’

Gouden combinatie

Heijdra begon met Japanologie omdat het een brede studie is. Naast vakken over taal en cultuur kreeg ze les in onder andere internationaal recht en economie. Ze koos de studie niet alleen omdat het haar interessant leek. ‘In die tijd kwamen steeds meer Japanse bedrijven naar Nederland, waardoor ik hoopte na mijn studie ook aan het werk te komen.’

En dat lukte. In 1997 studeerde Heijdra af en kon ze aan de slag op de Japanse ambassade in Den Haag als lokale medewerker op de economische afdeling. Ze werkte voor drie diplomaten waarvan er eentje landbouw onder zijn hoede had. En die onderwerpen vond Heijdra erg interessant. ‘Maar na vier jaar had ik het eigenlijk wel een beetje gehad bij de ambassade, om het niet zo diplomatiek te zeggen. Ik kon niet verder groeien.’

De interesse voor de landbouwonderwerpen bleef en ze ging werken bij het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN). Nu, 24 jaar later, werkt ze daar nog steeds met veel plezier. Ze wisselde regelmatig van functie. Zo werkte ze als woordvoerder bij de directie Communicatie en op de Nederlandse ambassade in Parijs en Tokyo als landbouwattaché. ‘Dat laatste was voor mij echt een gouden combinatie: ik werkte in het land dat ik goed kende en kon mijn werkervaring bij het ministerie goed gebruiken.’

Een vrouw met halflang haar staat achter een desk en microfoon. Naast haar zitten verschillende mannen en achter haar staat een molen waaraan Nederlandse en Japanse vlaggetjes hangen.
Cindy Heijdra houdt als landbouwattaché een speech tijdens het tulpenfestival in de plaats Sakura (Japan). In deze plaats is een molen genaamd ‘De Liefde’ gebouwd.

Omscholen tot basisschoolleraar

Op het ministerie werkt ze nu weer bij de directie Communicatie en is ze bezig met onder andere duurzame voedselproductie en versterking van de natuur. ‘Dat zijn belangrijke thema’s en ik heb er veel plezier in om daaraan bij te dragen. Maar dat soort processen duren allemaal wel heel lang. De laatste jaren bekroop mij het gevoel dat ik graag iets wil doen wat meer impact heeft en zichtbaarder is.’

Daarom besloot Heijdra twee jaar geleden om zich om te laten scholen tot basisschoolleerkracht. ‘De combinatie werken en studeren is pittig. Maar ik vind het een hele interessante opleiding en leuk om iets nieuws te leren.’

Teruggeworpen op jezelf

Nu ze als stagiair elke week een dag voor de klas staat, merkt ze hoe geroutineerd ze in haar werk voor het ministerie is. ‘Ik ben een ervaren kracht en ken het klappen van de zweep. Ik kom wel eens moeilijkheden of uitdagingen tegen, maar dan weet ik goed hoe te handelen. Voor de klas begon ik weer op nul. Dat vond ik een hele ervaring. Als je aan het begin van de stage les geeft en je merkt dat het niet lekker loopt, word je weer even helemaal teruggeworpen op jezelf. Het is gewoon zweten. Als ik nu kijk naar wat ik kan ten opzichte van een jaar geleden, dan heb ik echt heel veel geleerd.’

Gemeenschappelijke deler

Toch ziet Heijdra ook overeenkomsten met haar huidige werk op de communicatieafdeling. ‘Wij vertellen aan de rest van Nederland wat we doen op het ministerie en welk beleid we uitvoeren.’ En nadenken over hoe die communicatie veel mensen bereikt, komt ook van pas in de klas. ‘Pas als er intrinsieke motivatie is bij kinderen, leren ze het beste. De uitdaging is om lesstof aansprekend en betekenisvol te maken en aan te sluiten op hun leefwereld.’

Juiste keuze

Twee jaar nadat ze met haar opleiding tot juf begon, weet Heijdra zeker dat ze de juiste keus heeft gemaakt. ‘Ik vind het heel dankbaar werk om kinderen te ondersteunen in hun ontwikkeling. Het geeft mij veel energie.’

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.