Politie als rode draad in carrière van Saniye Çelik: van politievrouw tot hoogleraar Diversiteit en Inclusie
Ze begon haar loopbaan bij de politie, op straat, als agent. Nu is ze binnen de Universiteit Leiden benoemd tot bijzonder hoogleraar Diversiteit, Inclusie en Politie. De cirkel is rond voor Saniye Çelik. ‘Het is heel bijzonder.’
De leerstoel van Saniye Çelik is ingebed bij het Team Politiestudies, deel van de onderzoeksgroep Intelligence and Security van het Institute of Security and Global Affairs (ISGA). Çelik is lector Diversiteit en Inclusie bij de Hogeschool Leiden en al jaren opleider bij het Centre for Professional Learning (CPL) van de Universiteit Leiden, waar ze leergangen rond dit thema verzorgt. ‘Daarnaast verricht ik onderzoek naar en binnen de politie.’
Verdere professionalisering van de politie
Jaco van Hoorn, binnen de politie bezig met de relatie tussen politie en wetenschap, ziet de leerstoel als een middel om de politie en de wetenschap met elkaar te verbinden. ‘Binnen de organisatie leeft de behoefte om rondom dit zeer belangrijke maatschappelijke thema meer wetenschappelijke kennis te vergaren. Die kennis benutten wij om de politie ook op dit onderwerp verder te professionaliseren.’ Het doel is duidelijk. ‘We willen antwoord op de vraag: hoe kunnen wij een aantrekkelijke werkgever zijn in een veilige organisatie met inclusief leiderschap waar iedereen zich thuis voelt?’
Niet vanuit emotie, maar vanuit kennis het gesprek aangaan
Dat het onderwerp een hot issue is binnen de politie kan Çelik beamen. ‘De politie is altijd pionier geweest rondom het thema diversiteit en inclusie. Misschien gek om dit te zeggen in een tijd waarin de politie zo onder een vergrootglas ligt. Maar als je teruggaat in de tijd, ontdek je dat de politieorganisatie er al zeker 40 jaar mee bezig is.’ Ze vervolgt: ‘Emotie overheerst doorgaans het publieke debat en de gesprekken over diversiteit en inclusie, waar kennis en inzicht leidend zouden moeten zijn. De politie is nu op het punt gekomen om de organisatie te laten faciliteren vanuit onderzoek en wetenschap. Ook voor andere publieke domeinen is het heel interessant dat de politie het thema verder en dieper gaat bestuderen.’
Binnen de onderzoeksgroep Politiestudies zal Çelik het thema diversiteit en inclusie een plaats geven in onderzoek en onderwijs. Ook zullen er promotietrajecten gaan lopen. De animo onder studenten voor politieonderwerpen is groot, zowel binnen de universiteit als de Politieacademie. Van Hoorn: ‘Ik ben heel blij met de onderzoeksgroep Politiestudies. Er is altijd veel onderzoek gedaan naar politieonderwerpen, maar niet altijd geclusterd. In deze vakgroep zijn deskundige mensen samengebracht die langdurig en vanuit verschillende invalshoeken met de politie aan de slag gaan. Mensen die elkaar kunnen versterken. Wij hebben er hoge verwachtingen van.’
‘Ik ken de organisatie als de lijnen in mijn handpalm, ik ben er praktisch geboren zeg ik altijd. Deze rol biedt ruimte om de organisatie kritisch te volgen en vooruit te helpen om zo in verbinding te blijven met burgers en haar taak adequaat te kunnen uitvoeren.’
Kroon op het werk
Voor de kersverse bijzonder hoogleraar is deze aanstelling een kroon op haar werk. Ze begon haar loopbaan als 19-jarige agent in het politieteam in Moerdijk. Ze was de tweede politievrouw in het team, en de eerste van kleur. In totaal werkte ze 17 jaar bij de politie in uniform en beleidsfuncties. Daarna verrichtte ze jarenlang onderzoek naar en binnen de politie. ‘Het is mooi samengelopen,’ zegt ze. ‘Ik ken de organisatie als de lijnen in mijn handpalm, ik ben er praktisch geboren zeg ik altijd. Deze rol biedt ruimte om de organisatie kritisch te volgen en vooruit te helpen om zo in verbinding te blijven met burgers en haar taak adequaat te kunnen uitvoeren.’
Van Hoorn vult aan. ‘Wij vinden het supermooi om te zien dat iemand die bij ons in de uitvoering is begonnen, uiteindelijk als hoogleraar onderzoek gaat doen om op die manier bij te dragen aan de professionalisering van de politie. Dat is echt de verdienste van Saniye zelf, maar wij zijn daar ook enorm trots op.’
Tekst: Margriet van der Zee